De vrouw in mijn hoofd
Verhaal, Notulen van het Onzichtbare, Zomer 2021Zoals in Hollywood een blacklist-survey wordt gehouden van most-liked motion picture screenplays not yet produced, zo zetten wij deze vraag ook uit onder schrijvers: welk idee – waarvan de schrijver zelf weet dat het fantastisch is – ligt desondanks nog in de la stof te verzamelen? En waarom? De reflectie die uit deze opdracht voortkomt, kan gaan over onkunde en onzekerheid, maar ook over ambitie en fascinatie, wilde dromen. Over wat er van je wordt verwacht ten opzichte van wat je zelf wil.
De vrouw in mijn hoofd is een zachtaardige, teruggetrokken vrouw. Ze is graag in gezelschap, maar nooit op de voorgrond. Ze heeft niet de behoefte om je onder haar huid te laten kijken. Ik durf nog niet te zeggen of het bescheidenheid is, of dat het een gebrek aan moed is, of het misschien zelfs angst is, bang om voor de ander een last te zijn. Haar ostentatieve onopvallendheid maakt een dramatische wending in haar verhaal ongeloofwaardig, vermoed ik. Het maakt haar tot een vruchteloos personage: ik weet niet welke richting ik de vrouw op kan sturen, maar waar ze ook heen gaat, ze zal nooit uit de bocht vliegen.
︎︎︎ Lees ‘De vrouw in mijn hoofd’ hier.